Вы просматриваете: Главная > Şeirlər > ÜRƏYİMDƏN DAŞ ASILIB

ÜRƏYİMDƏN DAŞ ASILIB

 

 

 

 

 

ÜRƏYİMDƏN DAŞ ASILIB

 

Ürəyimdən daş asılıb,

Dərdi bişirib yeyirəm.

Canım ağrıma qısılıb

Könül yolumu əyirəm.

 

Sevdalı günlər azalıb,

Həyat işığım sozalıb,

Ürəyim təzə söz alıb,

Ruhuma ağı deyirəm.

 

İçərim közə bürünüb,

Hər közü sözə bürünüb,

Sevincim üzə bürünüb,

Xətrinə qəmlə dəyirəm.

 

Günlərim qaçır ömrümdən,

Hər işim keçir səbrimdən,

Ruhum boylanır qəbrimdən,

Hələ istəyin üyürəm.

 

Yaşadığlarım qazancım,

Yaradanımdır inancım,

İtirdiklərim utancım,

Yetdiklərimi öyürəm.

 

Var doğulmağın sınağı,

Qüssə isladır yanağı,

Yamandır canın qınağı,

Ağrımı ahla döyürəm.

 

Vaxt udur can vüsalını,

Aparır ömür malını,

Bu Şadimanın halını

Yuntək cəhrədə əyirəm…

24.06.2016

Şirin Xanım Kərimbəyli Şadiman

 

 

 

Şərh üçün bağlıdır.