ÜRƏYİMDƏN DAŞ ASILIB
Ürəyimdən daş asılıb,
Dərdi bişirib yeyirəm.
Canım ağrıma qısılıb
Könül yolumu əyirəm.
Sevdalı günlər azalıb,
Həyat işığım sozalıb,
Ürəyim təzə söz alıb,
Ruhuma ağı deyirəm.
İçərim közə bürünüb,
Hər közü sözə bürünüb,
Sevincim üzə bürünüb,
Xətrinə qəmlə dəyirəm.
Günlərim qaçır ömrümdən,
Hər işim keçir səbrimdən,
Ruhum boylanır qəbrimdən,
Hələ istəyin üyürəm.
Yaşadığlarım qazancım,
Yaradanımdır inancım,
İtirdiklərim utancım,
Yetdiklərimi öyürəm.
Var doğulmağın sınağı,
Qüssə isladır yanağı,
Yamandır canın qınağı,
Ağrımı ahla döyürəm.
Vaxt udur can vüsalını,
Aparır ömür malını,
Bu Şadimanın halını
Yuntək cəhrədə əyirəm…
24.06.2016
Şirin Xanım Kərimbəyli Şadiman