Вы просматриваете: Главная > Şeirlər > MƏNƏ PAYIZLARI GƏTİRMƏ, ZAMAN

MƏNƏ PAYIZLARI GƏTİRMƏ, ZAMAN

Saralıb tökülən yarpaqlar kədər,
Hər can qarşısında son qoyub Qədər,
Xəzanlı bağ-bağça bağrımı didər,
Alar könlüm evin yenə sis, duman,
Mənə payızları gətirmə, zaman.

Laləli çəmənlər, düzlər solanda,
Yamyaşıl ağaclar donsuz qalanda,
Fələk qara geyib yer-göy dolanda,
Doğar ürəyimdə kədər, ah, aman,
Mənə payızları gətirmə, zaman.

Göyün sinəsində qopanda nalə,
Ölür boynubükük bənövşə, lalə,
O sərxoş buludlar dolu piyalə,
Üzər yarpaqları budaqdan yaman,
Mənə payızları gətirmə, zaman.

Şimşəklər atlı tək çapıb keçəndə,
Xəzan bağça-bağın bağrın biçəndə,
Buludlar səmanın qanın içəndə,
Bənzər bir savaşa əldə ox-kaman,
Mənə payızları gətirmə zaman.

Xəzri zilə qalxar ağlar havalar,
gömgöy Xəzərin burnun ovalar,
Torpağın bağrından qopar dualar,
Göylərə əl açar, diləyər, aman,
Mənə payızları gətirmə, zaman.

Xəzəli yetişib Şadimanın da,
Qışın sazağı var donan qanında,
Dünyanın duyulur xəzan canında…
Udur yalquzaq tək yaxşını yaman,
Mənə payızları gətirmə, zaman.
Mənə payızları gətirmə, zaman.

17-18.09.1998