NEVRUZ’da
Yanar vatanda bayram mumları,
Güler qız-gəlinin yüzü Nevruz’da.
Kumaşa bürünür el akşamları,
Geçmez ateşlerin gözü Nevruz’da.
Renkli giyer gelinler, kızlar,
Gökte lamba tutar bin yıldızlar,
“Ruhani” üstünde kökle sazlar,
Aşkın tükenmez sözü Nevruz’da.
Halılar serilir, el yallı gider,
Yurt yiğitlerinin aşk bağırın didar,
Kızlar çarşamba’da kapılar gözetir
Artan al olur yüzü Nevruz’da
.
Semeni morarır bir hafta önce,
Şekerbura, goğal sürekli dolar tabak,
Böylece ol bin yıl önce,
Değişmez donunu doğrusu Nevruz da.
Kapılar pusular, torba atılır,
Her kapı ağzında ateş ulaşılır,
Pusuda yatan yiğit “satılır”
Gülüşler dolanır düzü Nevruz’da
.
Elin aksakalı ağırlıklar sona,
Nişanlı arar kardeş kardeşe,
Her yer yer verir pilova, taşra,
Artar bereketi, tuzu Nevruz’da.
Semeni helvası tepsiler yürürler,
Her kişi başına akşam sofra bəzər,
Nişanlı kızları bir özlem yüzer
Bakınır balkondan gözü Nevruz’da.
Şadiman, yüzyıllar çok gelip geçer,
Zaman elimizden yılları biçer,
Kutsal gelenekten el nasıl geçer?
Karşılar her bahar bizi Nevruz da.
05.03.1989
Şirin Hanım Kerimbeyli Şadiman