Вы просматриваете: Главная > Şeirlər > DƏLİ  KÖNÜL, BELƏ  BOŞALIB  DOLMA

DƏLİ  KÖNÜL, BELƏ  BOŞALIB  DOLMA

 

Dəli  könül, belə  boşalıb dolma,

Şərxata  adamda  dil  əyri  olur.

Nahaq  işdən  gəl  sən  pəjmürdə  olma,

Namərd  bölgüsündə  əl  əyri  olur.

 

El  malın  namərdlər  çapıb  yeyirsə,

Mənsəbbaz  özünə  Allah  deyirsə,

İkiüzlü  bir  anda  min  don  geyirsə,

Beləsinə  gün, ay, il  əyri  olur.

 

Gözlər  gördüyünə  əyri  baxırsa,

Tikili  bir  evi  vurub  yıxırsa,

Bənd-bərəsiz  sular  coşqun  axırsa,

Gur  çaylarda  dəli  sel  əyri  olur.

 

İdrakda, şüurda  pislik  doğulsa,

Müqəddəs  yaxşılıq  susub  boğulsa,

Yurdan  çıxan  yurda  namərd  oğulsa.

O  da  xalq  ağzında  bil  əyri  olur.

 

Dünyada  yaxşılıq  qalır  ellərdə,

Mərdlik, qəhrəmanlıq  gəzir  dillərdə,

Şadiman, heç  günah  görmə  illərdə,

Vaxtsız  dərdi-sərdən  bel  əyri  olur.

 

18.10.1987

Şirin Xanım Kərimbəyli Şadiman

 

Şərh üçün bağlıdır.