MAVİ RÜYALARIM
Geceleri siyah örtülü felekler,
Mavi donlu melekler,
Mavi tüllər çekiyor gözlerime,
Alevden don biçiyor sözlerime.
Alır kucağına gönlümü dilekler,
Sanki bəmbəyaz rüzgarlar,
Mavi rüyalar,
Göğsümü didan korkular,
At beni evrenin izlerine,
Batıyorum düşünce denizlerine,
Gökte turnalar cırlak,
Vücudum en hafif ağırlık,
Pənbə bulutların üzeriyle uçuyorum,
Bazen rüya ve yalandan kaçıyorum.
Ya da erişilmez, ünyetməz,
Bu sehirin sonu bitmez
Yıldızları sarıyorum,
O kapkara bulutlara acıram,
Sanki ayrı bir dünyanın,
Güzellikle dolu rüyanın,
Kapılarını açıyor,
Güneş cırlak nur saçıyor
Mavi donlu melekler yüzme,
Tüm memleketler mavi şekilde
Görünüyor gözüme.
İçimde acılarla dolu yasim,
Sırtımda mavi donlu elbisem,
Feryat çeken gönül sazım,
Yüz çiçek alın yazım.
Kansız, savaşsız, ölümsüz,
Cezasız, sınırsız, bölümsüz,
Bir səyyarə’da dolaşıyorum,
Bu dünyadan söylediğim şahıslara,
Kağıtlara tökdüklərimi.
Mavi donlu meleklere konuşuyorum,
Bu ateşle alışıyorum.
Ayrılmak istemiyorum,
Kimseye söylemiyorum,
Mavi rüyaların derecesine,
Vücudumu bir heyecan sarıyor,
Ve bu hayret buzları eriyor, –
Bu büyünün derinliğinden.
Geceleri mavi elbisemde,
İçimde ilham adlı yatarım da.
Mavi donlu meleklerle,
Beni büyüleyen felek
Tanrıya yöneliyorum,
Hakkın kadına ulaşıyorum.
Zaman acısız, ahsız,
Ruhlar suçsuz,
Ruhlar suç,
Yaptıklarını yapamaz inkar,
Küskün-küskün çevremde dolaşır,
Benimle fısıldaşıyor.
Ömrün öfke yüzünden,
Cezaların büyüklüğünden,
Dünyanın geçiciliğinden söz açarlar.
Önümde o yan bu yana kaçıyorlar!
Bende mavi rüya,
Hisseti didan korku,
Dertleşiyorum onlarla,
Binbir dertli canlarla!
Böylece sabah açılır,
Nur saçılır,
Odama al güneş doluyor.
Mavi donlu melekler,
Hissede sığınmış diləklər-
Nereyse koşan karanlıkta solur-
Mavi rüya,
Ölümden zor korku,
Göz açıp kapayıncaya kadar yok olur.
Azap veren binbir hülya,
Kanla dolu dünya,
Bağrıma ok olur.