1982-ci ildə Dəvəçi bölgəsinin
Aygünlü kəndi yaxınlığında traktorla
şumlama işi aparılakən Azərbaycanın
mərkəzi şəhərlərindən biri Şabran
aşkar edildi.
Ey karvan yolundan soraq, Dəvəçi,
Dərbəndlə Şirvanın könlünün içi,
Tarixdən boylanan qərinə nəçi?
Unutsun torpağın, daşın Şabranın,
Görməsin gözünün yaşın Şabranın.
Ey salnamələrdə qalan, şəhərim,
Qəsbkar əliylə talan, şəhərim
Yandırar sinəmi yaxar qəhərim,
Dağılmış qalası, yurdu Şabranın,
Yağılar boynunu vurdu Şabranın.
Xaraba yurdunda ilanlar mələr,
İnsan sümükləri haraya gələr,
Tanrıdan can alar, can verib ölər,
İnsanı torpaqda yatan Şabranın,
Adı, cəh-cəlalı batan Şabranın.
Savaşlar şahidi, ey Şabran çayı,
Əsrlər görmüsən ömürlər sayı,
Selmi, qəsbkarmı törətdi vayı?
İtdi bu dünyadan izi Şabranın,
Qaldı tarixlərdə özü Şabranın.
Keçən əsrlərin fəryadı orda,
Yolçu, ayaq saxla, baş əy bu yurda!
Bu batan şəhərin ruhları burda –
Dolaşar başının üstə Şabranın,
Sirrini daşlardan istə Şabranın.
Orta əsrlərin, ey baş sarvanı,
Çox keçdimi yurddan dəvə karvanı?
Dəvəçi, nişan ver şəhər Şirvanı,
Necə nişan verdi adı Şabranın?
Ruhlarla alışan odu Şabranın.
O küp qəbrlərdə tapılanları,
O daşa, divara yapılanları,
Ocağı, yuvası çapılanları,
Dərin qatlarında ara Şabranın,
Kim çevirdi taxtın gora Şabranın?!..
Xəqanitək həbsə atılmışları,
Şabran zindanına qatılmışları…
Zülmkar şahlara satılmışları…
Ağlar ruhlarından soruş Şabranın,
Burada hər addım, qarış Şabranın.
Dəvəçi-oğuzun bir ipək yolu,
Beşbarmaq, Qalaltı imzası, qolu,
Şadiman, bu torpaq tarixlə dolu,
Viran dam-daşından oxu Şabranın,
Hələ torpaq altda çoxu Şabranın…
Şirinxanım Kərimbəyli ŞADİMAN