Hər kəsin könlünü sanma cana yar,
Bağrının başını avarə qoyar.
Didər nizəsiylə, könlünü oyar,
Zənn etmə, içdikcə qanını, doyar,
Qorxusu çox olur əsən yellərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Üzünə güləndən qoru özünü,
Gecə alıb udar al gündüzünü,
Tufan ocağından udar közünü,
Aşikar eyləmə ürək sözünü,
Yağış aynasıdır axan sellərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Sənə can deyəndən canını həslə,
Düşmə ayağına elə həvəslə,
Zindan, zindan olur, yalnız qəfəslə!
Hiylə ciyərinə girər nəfəslə,
Hər kəsə dinlətmə könül tellərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Hər ağrı-acının qəhəri olur,
Bal verən arının zəhəri olur,
Hər gələn bəlanın bəhəri olur,
Zamanın bəd çapan kəhəri olur,
Tanrı alır bir-bir ömrün illərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Bu canın o cana yolu olmayır,
Canın gizlənməyə kolu olmayır,
Hər dolan buluddan dolu olmayır,
Günahın imzası, qolu olmayır,
Məkri və zikiri çoxdu ellərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Çoxu öz canını bağlayar haqqa,
İman qul olubdu bə‘zən nahaqqa,
Dil fəryad qoparar, bağırar haqqa,
Düzlük qiymə-qiymə, haqq şaqqa-şaqqa,
Fitnəsi mərd udur şər əməllərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
İnsanın varlığı haqqın siridi,
Canı bədəninə parlaq dürüdü,
Hiyləsi, fitnəsi könül kiridi,
O da canlılardan, vallah, biridi,
Batırıb qanlara çoxdan əllərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Başına tumarı çəkəndən qorun,
Könlünün bağında səkəndən qorun,
Ora bir fidanı əkəndən qorun,
Acına göz yaşı tökəndən qorun,
Özülü boş olar bəd təməllərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Kül solub gedəndi, köz alışandı,
İnsan taleyiylə çox barışandı,
Ömür zamanıyla hey yarışandı,
Nahaqq, haqq, hər işə o qarışandı,
Fitnəsi dağ yıxar xoş könüllərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.
Bu həyat aləmi hər başa sınaq,
Çalış olmayasan sən ona qınaq,
Gəl can yuvamıza, Şadiman, qonaq,
Allah verən ömrü birlikdə yanaq,
Hər gələn tuşlayır gözə millərin,
Zəhər var altında yağlı dillərin.